Traktowanie adresu URL jako stringa w programach jest dość wygodne jeżeli służy on tylko do przechowania adresu danego zasobu sieciowego. Jeżeli jednak takie adresy musimy generować lub wyciągać z nich niektóre parametry używanie stringa staje się nie praktyczne i wymusza na nas pisanie dodatkowych narzędzi. Wszystko w tym było by ok jeżeli pominąć fakt że framework .NET dostarcza nam właśnie zestaw klas do całej gamy operacji na adresach sieciowych.
Główną klasą odpowiedzialną za przechowywania adresów sieciowych jest klasa Uri. Jak widać nazwa klasy wskazuje, że posługujemy się URI (Uniform Resource Identifier), czyli czymś nadrzędnym niż sam URL.
Zatem platforma .NET dostarcza nam narzędzie o szerszym zastosowaniu niż budowanie samych adresów URL. Aby móc korzystać z klasy Uri jak i innych wymienionych w tym wpisie musimy do naszego projektu dodać referencję do System.ServiceModel.
Dzięki klasie Uri oprócz przechowywania danego identyfikatora sieciowego mamy możliwość weryfikacji jego poprawności przy tworzeniu takiego obiektu, jak również dostęp do poszczególnych jego części. Za pomocą tej klasy możemy tworzyć zarówno adresy względne (relative) jak i bezwzględne (absolute).
[csharp autolinks=”false”]Uri relative = new Uri("/2010/08/12/budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net", UriKind.Relative);
Uri absolute = new Uri("http://blog.pietowski.com/2010/08/12/budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net", UriKind.Absolute);
[/csharp]
Warto zapamiętać fakt, że obiektów klasy Uri nie można modyfikować gdyż wszystkie właściowści tej klasy umożliwiają tylko pobranie danych. Jeżeli chcemy mieć możliwość modyfikacji obiektu po jego utworzeniu powinniśmy użyć do tego celu klasy UriBuilder.
[csharp]
UriBuilder blogUri = new UriBuilder();
blogUri.Scheme = Uri.UriSchemeHttp;
blogUri.Host = "blog.pietowski.com";
blogUri.Query = "file_id=2&lang=pl";
Console.WriteLine(blogUri.Uri);
[/csharp]
Jednak najbardziej przydatną i użyteczną klasą wydaje się być UriTemplate gdyż umożliwia nam definiowanie szablonów naszego identyfikatora sieciowego. Dzięki czemu możemy np. tworzyć automatycznie wiele adresów URL z różnymi parametrami jak również pobierać wybrane parametry z gotowych już adresów.
Elementem niezbędnym do utworzenia obiektu klasy UriTemplate jest string zawierający szablon tworzonych URI, który przekazujemy do konstruktora tej klasy. Format takiego stringa może mieć różne postacie, na przykład:
- /2010/08/12/budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net
- /2010/{mounth}/{day}/{title}
- /{year}/*?file_id={id}
- /{year}/{mounth}/{day}/{title}?file_id={id}
- /{year}/{mounth}/{day}/{title}?file_id=2
Przy tworzeniu obiektu weryfikowana jest poprawność wprowadzonego formatu zatem nie musimy się martwić, że przez przypadek wprowadzimy błędne dane. Nazwy zmiennych zamiast których będą wstawiane odpowiednie wartości zapisujemy między nawiasami klamrowymi “{” “}”. Wstawienie odpowiednich wartości do adresu uzyskujemy przy pomocy metody BindByPosition(Uri, String[]) do której przekazujemy bazowy adres i wszystkie parametry w kolejności w jakiej występują w szablonie.
[csharp autolinks=”false”]UriTemplate template = new UriTemplate("/{year}/{mounth}/{day}/{title}");
Uri baseAddress = new Uri("http://blog.pietowski.com");
Uri positionalUri = template.BindByPosition(baseAddress, "2010", "08", "12","budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net");
[/csharp]
Innym sposobem przekazania parametrów jest utworzenie kolekcji NameValueCollection. Do obiektu takiej kolekcji dodajemy pary: nazwę parametru i jego wartość. Wynikowy Uri uzyskujemy wykonując metodę BindByName(Uri, NameValueCollection)do której przekazujemy bazowy adres i stworzoną kolekcję parametrów, co obrazuje poniższy przykład.
[csharp autolinks=”false”]UriTemplate template = new UriTemplate("/{year}/{mounth}/{day}/{title}");
Uri baseAddress = new Uri("http://blog.pietowski.com");
NameValueCollection parameters = new NameValueCollection();
parameters.Add("year", "2010");
parameters.Add("mounth", "08");
parameters.Add("day", "12");
parameters.Add("title", "budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net");
Uri namedUri = template.BindByName(baseAddress, parameters);
[/csharp]
Szczególne znaczenie w szablonie identyfikatora URI ma gwiazdka “*”, która służy do zastępowania pozostałej część ścieżki adresu. Symbol gwiazdki musi wystąpić raz i musi znajdować się na końcu ścieżki tworzonego szablonu URI. Stosowanie takiego zapisu przydaje się najbardziej w czasie dopasowywania gotowych Uri do stworzonego szablonu, służy do tego metoda Match(Uri, Uri). Metoda ta zwraca obiekt klasy UriTemplateMatch, z którego możemy pobierać poszczególne parametry szablonu ze wskazanego obiektu klasy Uri. Jeżeli wskazany Uri nie pasuje do szablonu zostanie zwrócony null.
Właściwość WildcardPathSegments w klasie UriTemplateMatch umożliwia pobranie segmentów pozostałej ścieżki, którą w szablonie zastąpiliśmy “*”:
[csharp autolinks=”false”]UriTemplate template = new UriTemplate("/{year}/*?file_id={id}");
Uri baseAddress = new Uri("http://blog.pietowski.com");
Uri fullUri = new Uri("http://blog.pietowski.com/2010/08/12/budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net?file_id=2");
// Match a URI to a template
UriTemplateMatch results = template.Match(baseAddress, fullUri);
if (results != null)
{
Console.WriteLine("WildcardPathSegments:");
foreach (string segment in results.WildcardPathSegments)
{
Console.WriteLine("{0}", segment);
}
}
[/csharp]
Powyższy kod zwróci nam następujący wynik:
WildcardPathSegments: 08 12 budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net
Klasa UriTemplateMatch posiada poza wspomnianą powyżej wiele różnych właściwości dzięki którym możemy pobierać poszczególne elementy ścieżki, nazwy i wartości parametrów jak i wiele innych. Poniższy przykład prezentuję zastosowanie kilku z nich:
[csharp autolinks=”false”]
UriTemplate template = new UriTemplate("/{year}/{mounth}/{day}/{title}?file_id={id}&lang={lang}");
Uri baseAddress = new Uri("http://blog.pietowski.com");
Uri fullUri = new Uri("http://blog.pietowski.com/2010/08/12/budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net?file_id=2&lang=pl");
UriTemplateMatch results = template.Match(baseAddress, fullUri);
if (results != null)
{
Console.WriteLine("BoundVariables:");
foreach (string variableName in results.BoundVariables.Keys)
{
Console.WriteLine("{0}: {1}",
variableName, results.BoundVariables[variableName]);
}
Console.WriteLine();
Console.WriteLine("QueryParameters:");
foreach (string queryName in results.QueryParameters.Keys)
{
Console.WriteLine("{0} : {1}",
queryName, results.QueryParameters[queryName]);
}
Console.WriteLine();
Console.WriteLine("RelativePathSegments:");
foreach (string segment in results.RelativePathSegments)
{
Console.WriteLine("{0}", segment);
}
}
[/csharp]
Po wykonaniu takiego kodu ujżymy w konsoli następujący wynik.
BoundVariables: YEAR: 2010 MOUNTH: 08 DAY: 12 TITLE: budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net ID: 2 LANG: pl QueryParameters: file_id : 2 lang : pl RelativePathSegments: 2010 08 12 budowanie-i-parsowanie-adresow-url-w-net
Teraz przed pisaniem wyrażeń regularnych czy budowaniem własnych parserów warto przemyśleć zastosowanie gotowego rozwiązania jakie dostarcza nam platforma .NET gdyż w większości przypadków może to być najlepsze wyjście, które znacznie ułatwi nam posługiwanie się adresami sieciowymi w naszej aplikacji.
Więcej informacji odnoście opisywanych klas można znaleźć na stronach MSDN.
